وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در ایران باید ۱۰ ویژگی عمده داشته باشد تا در راستای توسعه و پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور موثر باشد. این ویژگی‌ها با توجه به ضرورت تحول در اقتصاد کشور و تغییر مسیر از اقتصاد آب محور و یا متکی به اقتصاد تک محصولی ( نفت و و مشتقات) ضروری است.
امروز صدر نشینی که بر صدر این وزارتخانه می‌نشیند بیش از همه دو مأموریت مهم دارد که اول از همه توجیه مسئولان بالادستی برای ضرورت ایجاد فضای بازتر و توسعه کسب و کارهای متکی بر بستر اینترنت و اقتصاد دیجیتال است و دیگری با توجه به شعارها و موضع گیری رئیس‌جمهور حافظ منافع مردم و به ویژه نسل جوان در بهره گیری بیشتر از فرصت های خلق شده از مسیر فناوری اطلاعات است. این ۱۰ خصیصه را می‌توان به شرح زیر بر شمرد:
۱. دانش فنی و تخصصی: وزیر باید دارای دانش و تجربه در حوزه‌های فناوری اطلاعات، ارتباطات، شبکه‌های رایانه‌ای و تکنولوژی‌های نوین باشد.
۲. آشنایی با نیازها و چالش‌ها: توانایی شناسایی و درک نیازها و چالش‌های موجود در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات را دارا باشد.
۳. استراتژی‌سازی: قابلیت تدوین و اجرای استراتژی‌های کلان برای پیشرفت در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات.
۴. مدیریت و رهبری: توانایی هدایت و مدیریت سازمان‌ها و نهادهای زیرمجموعه وزارتخانه را داشته باشد.
۵. همکاری بین‌المللی: قابلیت برقراری و توسعه ارتباطات بین‌المللی با کشورهای دیگر و نهادهای بین‌المللی در حوزه فناوری اطلاعات.
۶. دیده‌وری و نوآوری: توانایی شناسایی و بهره‌مندی از نوآوری‌ها و فناوری‌های نوظهور.
۷. رعایت حقوق شهروندی: توجه به حقوق شهروندان در حوزه دسترسی به اطلاعات و فضای مجازی.
۸. توانایی در سیاست‌گذاری: مهارت در تهیه و پیشنهاد سیاست‌های مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات به دولت.
۹. آشنا به مباحث اقتصادی: دانش در زمینه اقتصاد دیجیتال و مدل‌های کسب و کار جدید در حوزه فناوری.
۱۰. ارتباطات قوی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با سایر نهادها و ارگان‌ها، جامعه اطلاعاتی و عموم مردم.
با این اوصاف پزشکیان و تیمی که قرار است در انتخاب وزیر ارتبازات و فناوری اطلاعات گزینه‌ها را بررسی کنند باید این ویژگی‌ها را بر افراد مورد توجه قرار دهند.
از این رو پیشنهاد می‌شود با توجه به محدودیت هاو حساسیت های موجود در انتخاب کرسی این وزارتخانه افرادی را انتخاب کنند که دستکم روزمه‌ای قابل قبول در میان اصحاب رسانه داشته باشند و از سوی دیگر کسانی که تعامل و ارتباطات و علم آن را اکادمیک دنبال کرده‌اند.
کسانی که تحولات و تغییرات سریع در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات را با دغدغه دنبال می‌کنند و در عین حال در سابقه خود ضمن اطمینان بخشی به نهادهای ناظر، نشانی از سوابق کاری طولانی در بخش های مختلف وزارتخانه و ارتباطات را هم به یدک می‌کشند.
گزینه‌هایی چون داود زارعیان که با توجه به سبقه فعالیت اش در بخشهایی مختلف و مرتبط با این وزارتخانه و نحوه تعامل و شناخت تخصصی مفاهیم ارتباطات می‌تواند گره گشا مشکلات امروز وزارتخانه و منتقل کننده مسائل روز در مواجهه با سیاست‌گذارانی باشد که بیش از نقش های مثبت فناوری اطلاعات و ارتباطات در اشتغال، ایجاد رفاه و بهبود اوضاع اقتصادی تنها با نگاه امنیتی از آن می‌ترسند!
افرادی که بیش از تهدیدهای فناوری‌ها نو به فرصت های بی شماری تاکید دارند که اقتصاد امروز ما به آن نیاز دارد تا نه تنها نقش فناوری ارطلاعات و ارتباطات را در تولید ناخالص داخلی بیشتر کند بلکه در حرکت پر شتاب تحولات در جهان و منطقه فاصه خود را کمتر کند.
از یاد نبریم که مهم‌ترین نقطه وزارت ارتباطات، از شرکت مخابرات آغاز شده و چه بهتر کسی که برای این وزارت انتخاب می‌شود از دل مخابرات و ارتباطات باشد تا اطلاعات کامل و جامعی از این حوزه داشته باشد.